تاریخ : یکشنبه 95/6/7 | 9:42 عصر | نویسنده : HD
همه ما دوست داریم فرزندان‌مان را لای پنبه بزرگ کنیم و حواس‌مان به همه چیز باشد، اما گاهی اوقات فراموش می‌کنیم همه چیز خورد و خوراک و پوشاک نیست. گاهی چیزهایی باعث بیماری یا مسمومیت فرزندان‌مان می‌شوند که هیچ‌وقت فکرش را هم نمی‌کردیم و اهمیتی برای‌مان نداشت. مثلا شاید به این فکر نکنیم که پول بیشتری برای خرید اسباب‌بازی بدهیم و به جنس آن توجه کنیم.
شاید تصور نکنیم که پستانک هم ممکن است روی رشد و سلامت فرزند دلبندمان تاثیرگذار باشد. والدین اغلب از وجود مواد شیمیایی رایج در محیط زندگی کودکان مانند آزبست، مونوکسیدکربن، سرب و آفت‌کش‌های مضر آگاه‌اند. اما متاسفانه آشنایی چندانی با سایر مواد شیمیایی خطرناک در محیط پیرامون خود ندارند. لازم است بدانید که مواد شیمیایی در محیط اطراف ما پراکنده هستند و برای مراقبت از فرزندمان لازم است توجه بیشتری به آن داشته باشیم. ما در این مطلب درباره موادی صحبت می‌کنیم که شاید کمتر درباره آنها بدانید.
ترکیباتی که موجب اختلال بینایی می‌شوند
VOC یا ترکیبات آلی فرار به گازهایی گفته می‌شود که از برخی مواد شیمیایی ساطع می‌شوند. سطح این گازهای فرار در محیط داخل خانه‌ها بیشتر از خارج منزل است. این ترکیبات به مشکلاتی مانند سردرد، تهوع، اختلال بینایی، مشکلات گوش و حلق و بینی نسبت داده می‌شوند. محصولاتی که ممکن است حاوی ترکیبات آلی فرار باشند عبارتند از: رنگ، رنگ پاک‌کن، نگهدارنده چوب، پاک‌کننده‌ها و ضد‌عفونی‌کننده‌ها فرمالدئید.
برای جلوگیری از قرار گرفتن کودکان در معرض ترکیبات VOC، باید از رنگ‌های بدون VOC استفاده کنید. در صورتی که چاره‌ای نداشتید، بهتر است یک تهویه مناسب در محیط بگذارید و ترجیحا زمانی به رنگ کردن اقدام کنید که بچه‌ها در خانه نباشند. همچنین توصیه می‌شود که باقی‌مانده رنگ را در خانه نگهداری نکنید.
پلاستیکی‌های خطرناک را بشناسید
به گزارش آکادمی پزشکان اطفال آمریکا، فتالات نرم‌کننده‌ای است که به محصولات پی‌وی‌سی (پلی وینیل کلراید) اضافه می‌شود تا انعطاف‌پذیری و دوام محصول افزایش یابد. این مواد در بسیاری از محصولات ازجمله بسته‌بندی مواد غذایی، محصولات پزشکی و اسباب‌بازی‌ها پیدا می‌شود. مسئله این است که فتالات موجود در پلاستیک تا مدت‌ها در محیط باقی می‌ماند و غذا، خاک و هوای محیط را آلوده می‌کند. کودکان بر اثر جویدن اسباب‌بازی‌های دارای فتالات یا خوردن غذاهای بسته‌بندی شده حاوی این ترکیبات درمعرض خطر قرار می‌گیرند. اگر مادر خود درمعرض این ترکیبات باشد، حتی شیر مادر هم می‌تواند به فتالات آلوده شود. جغجغه، پستانک و سر شیشه شیر رایج‌ترین راه انتقال فتالات به کودکان هستند. پس بهتر است هنگام خرید این وسایل کمی پول بیشتر خرج کنید تا وسایل با‌کیفیت‌تری بخرید.
آیا قرار گرفتن درمعرض فتالات نگران‌کننده است؟
مسئله خطرناک بودن فتالات یک موضوع بحث‌برانگیز است که هنوز حل‌وفصل نشده است. در ایالات متحده و کانادا، فتالات از تمام شیشه‌های شیر و اسباب‌بازی‌ها حذف شده است. بررسی ادرار نوزادان نشان می‌دهد که استفاده از لوسیون، پودر و شامپو بچه نیز باعث ورود این ترکیبات به بدن نوزادان می‌شود. لوازم آرایشی و عطرها نیز ممکن است حاوی فتالات باشند. با این حال، درصد کمی از کودکان درمعرض خطر هستند، چون مقدار فتالات موجود در محصولات کاربردی در سطح بسیار پایینی قرار دارد.
شیشه شیر هم بیماری‌زاست؟
بیسفنول اِی یا BPA یک ماده شیمیایی است که در محصولات پلاستیکی وجود دارد؛ این ماده رفتاری مشابه استروژن و سایر هورمون‌‌های بدن دارد. برخلاف فتالات که در محصولات پلاستیکی نرم مشاهده می‌شود، BPA در محصولات پلاستیکی سفت و سخت مانند شیشه شیر و بطری آب نوزادان وجود دارد.
به گزارش نهاد ملی سم‌شناسی، موسسه ملی بهداشت و سازمان غذا و دارو، نگرانی‌های زیادی در‌مورد اثرات بالقوهBPA روی مغز، رفتار و غده پروستات جنین، نوزادان و کودکان وجود دارد. با اینکه شواهدی مبنی بر انتقال BPA از شیشه شیر و بطری آب به کودکان وجود ندارد، شما می‌توانید از روش‌های زیر به مقابله با این ترکیبات بپردازید:
از بطری‌های شیشه‌ای استفاده کنید.
از قرار دادن ظروف پلاستیکی در مایکروفر خودداری کنید، چون ممکن است باعث نشت BPA شود.
از شستن ظروف پلاستیکی در ماشین ظرفشویی یا با مواد شوینده ناملایم بپرهیزید؛ چون ممکن است باعث نشت BPA شود. برای جلوگیری از خطرات احتمالی، ظروف پلاستیکی را با دست و با استفاده از شوینده‌های ملایم بشویید.
از بطری‌های پلاستیکی بدون BPA استفاده کنید و از خرید ظروف پلاستیکی که دارای شماره شناسایی7 هستند، خودداری کنید؛ این شماره که روی نماد قابل بازیافت بودن محصول دیده می‌شود، بیانگر آن است که احتمال نشت BPA وجود دارد. به جای این محصولات، بهتر است از ظروف دارای پلی‌اتیلن ترفتالات پلاستیک با شماره شناسایی یک استفاده کنید که مشکلی به لحاظ نشت BPA ندارند.
بسیاری از شرکت‌ها در حال حاضر به ساخت و تولید بطری‌ها و فنجان‌های بدون BPA مشغول هستند؛ قبل از خرید محصول موردنظرتان بهتر است برچسب روی بسته‌بندی آنها را بخوانید تا از عدم وجود BPA در میان ترکیبات به کار رفته در تهیه محصول مطمئن شوید.
دود دست دوم سیگار
بسیاری از مادران در دوران بارداری از کشیدن سیگار خودداری می‌کنند، اما خیلی‌ها پس از به‌دنیا آوردن نوزاد سیگار کشیدن را شروع می‌کنند. قرار گرفتن درمعرض دود پس از تولد خطرات زیادی به‌دنبال دارد. به گفته متخصصان امر، بسیاری از مواد شیمیایی مانند فرمالدئید، بنزن، کلرید وینیل، آمونیاک آرسنیک و سیانید هیدروژن در دود سیگار وجود دارد که ممکن است به کودک منتقل شود. قرار گرفتن درمعرض دود دست دوم، حتی اگر پدر و مادر یا سایر اعضای خانواده فقط در بیرون از محیط خانه سیگار بکشند، شانس ابتلای کودک به عفونت گوش، آلرژی، آسم، خس‌خس سینه، پنومونی و عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی را افزایش می‌دهد. دود می‌تواند حملات آسم را در بسیاری از کودکان تشدید کند.
آلودگی‌های محیطی را دست‌کم نگیرید
آلودگی انواع کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها می‌توانند سرطان‌‌زا باشند؛ اما نمی‌توانید آن را ببینید، بو بکشید یا طعم و مزه‌اش را بچشید. این آلودگی از طریق خاک، سنگ و آب وارد محیط خانه می‌شود. امکان نفوذ و ورود آلودگی‌های ناشی از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها از حیاط، باغچه یا خیابان و فضای سبز به خانه وجود دارد مخصوصا اگر محل قرار گرفتن کفش‌ها داخل خانه باشد و یا اعضای خانواده با کفش در فضای خانه رفت و آمد کنند.
جیوه موجود در ماهی
سازمان غذا و دارو و سازمان حفاظت از محیط‌زیست از سال2002 هشدار دادهاند که برخی از انواع ماهی‌ها به علت وجود سطوح بالای جیوه نباید توسط کودکان خردسال و خانم‌های باردار مصرف شوند. برای جلوگیری از قرار گرفتن درمعرض جیوه ماهی، بهتر است از سایر انواع ماهی‌ها به مقدار محدود استفاده کنید. برخی والدین آن‌قدر نسبت به وجود جیوه در ماهی حساس هستند که به Aفرزندان خود اجازه خوردن ماهی نمی‌دهند. از آنجایی که ماهی‌ها می‌توانند بخش مهمی از رژیم غذایی کودک باشند، نباید به‌طور کامل از رژیم غذایی کودک حذف شوند. در این مورد، بهتر است از دستورالعمل‌های سازمان غذا و دارو و سازمان حفاظت از محیط‌زیست توجه کنید:
نگذارید کودکان از ماهی‌هایی که حاوی سطوح بالای جیوه هستند استفاده کنند؛ کوسه، شمشیر ماه و ماهی خال‌مخالی ازجمله ماهی‌هایی هستند که جیوه زیادی دارند.
مصرف ماهی را به دو وعده در هفته کاهش دهید؛ بهتر است بیشتر از میگو، ماهی تن و قزل‌آلا استفاده کنید.
قبل از خوردن ماهی به مقدار جیوه موجود در آن توجه کنید. اگر از سطح جیوه موجود در ماهی خود مطمئن نیستید، بهتر است فقط در یک وعده از آن ماهی استفاده کنید و تا پایان هفته ماهی دیگری نخورید.
منبع: مجله سیب سبز
http://www.asriran.com/fa/news/489854
.: Weblog Themes By Pichak :.